Zamek rycerski znajduje się na wzgórzu zwanym Várkő; jadąc drogą DJ 107M od strony Torockó, po prawej stronie. Różnica poziomów względem wsi wynosi ok. 200 m. Stąd rozpościera się doskonały widok m.in. na  Székely-kő.

   Torockó i Torockószentgyörgy, dwie seklerskie enklawy wysunięte najdalej na zachód, dzieli odległość zaledwie 4 km. Historycznie i administracyjnie (za czasów „węgierskich”) związane były z pobliskim zamkiem królewskim w Torda. Torockó – jedna z najwcześniejszych i najważniejszych osad w regionie - miała swój nieduży zamek przy Székely-kő, na sąsiednim wzniesieniu Várhegy, który obronił się przed Tatarami w roku 1285. Niestety, nie ostały się po nim nawet ruiny. Tuż po najeździe tatarskim (1241-42) ziemie te otrzymała rodzina Torockai (Thoroczkai). W XV wieku ród szczycił się już dziesięcioma wioskami. Pierwszy zapis kronikarski dotyczący Torockószentgyörgy pochodzi z 1332 roku; osada nosiła wówczas nazwę Sancto Georgio. W II połowie XIII wieku budowę zamku rozpoczął  Ehellős Thoroczkay (z rodu Ákos). Jako pierwsza powstała północna kilkukondygnacyjna wieża obronna (także o charakterze mieszkalnym) na planie kwadratu 12X12 m. Otoczona była owalnym murem obronnym. W II połowie XV wieku (ok. roku 1470) dobudowano południowo-wschodnią część zamku dolnego. W czasie powstania chłopskiego, które wybuchło na Węgrzech  w 1514 roku pod przywództwem György Dózsy (tzw. pierwsze powstanie kuruców), zamek został częściowo spalony. Jego los dopełnił się w 1704 roku, w trakcie kolejnego – trzeciego i ostatniego już - zrywu kuruców, dowodzonego przez księcia Franciszka II Rakoczego. Wojska austriackie pod dowództwem gen. barona Tiege zdobyły twierdzę (rodzina Thoroczkai opowiedziała się po stronie Rakoczego) i wysadziły ją w powietrze, by na przyszłość nie dawała schronienia powstańcom. De facto od tego czasu pozostałości tegoż pięknego i okazałego zamku  niszczały. W czasie naszej tegorocznej wrześniowej wizyty na zamku nie zauważyliśmy żadnych śladów prac konserwatorskich, czy też restauratorskich. Więcej o ciekawej historii zamku można odnaleźć na węgierskojęzycznych stronach internetowych.

   Mówi się, że każdy zamek ma swoją legendę, i to niejedną, a to o ukrytych skarbach, duchach, klątwach, itp. W przypadku zamku w Torockószentgyörgy (Torockószentgyörgyi vár) przewodniki wspominają o dwóch. Pierwsza legenda mówi o duchu hrabiny Enikő, właścicielki zamku, która na wieść o śmierci męża, rzuciła się z murów obronnych w przepaść. Natomiast druga legenda dotyczy słynącej onegdaj na całą okolicę piwnicy z kolekcją starych szlachetnych trunków, gdzieś w podziemiach zamku. Ponoć po wysadzeniu zamku ocalała i przyciąga jak magnes poszukiwaczy po dziś dzień. Jednakże żaden ze śmiałków nie powrócił z wyprawy. Trudno się dziwić. Jeżeli szczęśliwiec odnalazł ową piwnicę, ciężko mu było zostawić, ot tak, jej zawartość … .

                                                                                                     Tekst i fotografie: Marek Sukiennik