Dzięki uprzejmości pana płk mgr inż. Imre Borbély, prezentuję poniżej tekst starej ludowej pieśni węgierskiej, którą to Węgrzy z Miskolca i Székesfehérváru zaśpiewali w grudniu 2017 roku przy mogile rotmistrza Jenő Szántaya, oficera 10. pułku cesarsko-królewskich huzarów i olimpijczyka z Londynu z roku 1908, poległego rankiem 11 grudnia 1914 roku na Jabłońcu, pochowanego na cmentarzu wojennym nr 365 w Tymbarku. Relację z tej skromnej, acz przejmującej uroczystości, zamieściłem wcześniej:
Pan Imre Borbély obiecał mi odszukać i przesłać tekst huzarskiej pieśni i słowa dotrzymał, za co mu serdecznie dziękuję. Kolorową czcionką zaznaczone są dwie wersje zakończenia pieśni.
Akkor szép a huszár …
Akkor szép a huszár, ha felül a lovára,
Csákóját lehúzza a barna (gyászos) homlokára.
Lehúzza csákóját a két fekete szemére,
Hogy ne lássa senki, hogy hull a magyar huszár könnye.
Hull a huszár könnye, a lova sörényére,
Lova sörényéről meg lepereg a földre.
Sirathatsz Galambom, mert el leszel felejtve,
Piros rózsám nem tűzöm a rezes csákód elejére.
Ne sírjál Mariskám, nem leszel elfelejtve,
Tearózsaként leszel a csákómra kitűzve.
Wtedy huzar jest piękny ...
Wtedy huzar jest piękny, jak wsiądzie na konia,
Zsunie czako na żałosne czoło,
Zsunie czako na czarne oczy, aby nikt nie zobaczył,
Jak toczą się łzy węgierskiego huzara.
Toczą się łzy huzara na konia grzywę,
A z konia grzywy staczają się na ziemię.
Płaczesz mój Gołąbeczku, że zapomnę o Tobie,
Nie przypnę czerwonej róży do mojej czapki.
Nie płacz Marysiu, nie zapomnę o Tobie,
Herbacianą różę będę nosić na moim huzarskim czako.
Przekład na język polski: płk mgr inż. Imre Borbély z Székesfehérváru
Autor: Marek Sukiennik
